|
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Στο τρέχον τεύχος θα βρείτε νέα δεδομένα σχετικά με το νέο κορονοϊό SARS-CoV-2 και την ασθένεια που προκαλεί, COVID-19. Το άρθρο σύνταξης από τους Τσούνης και συν. περιγράφει τις μεταβολές στην λειτουργία του παγκρέατος. Η κλινική μελέτη από τους Ακινόσογλου και συν. παρουσιάζει δεδομένα σε ασθενείς που χρειάστηκαν νοσηλεία στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών, το οποίο αποτέλεσε κέντρο αναφοράς για τη Νοτιοδυτική Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του 1ου κύματος. Αυτή η μελέτη περιέλαβε 54 ασθενείς, 52% από τους οποίους ήταν άνδρες. Ο πυρετός, η κόπωση και η δύσπνοια ήταν τα κύρια συμπτώματα κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο. Το 89% αυτών των ασθενών ανέκαμψε με επιτυχία, ενώ το ποσοστό θνητότητας μεταξύ αυτών που χρειάστηκαν μηχανική υποστήριξη ήταν 75%.
Ένα ακόμα άρθρο σύνταξης από τους Πατσάτση και συν. εστιάζει στο φυσαλιδώδες πεμφιγοειδές και τη σχέση αυτού με τη χρήση αντιδιαβητικών φαρμάκων και ιδιαίτερα με τους αναστολείς DPP4, σε ηλικιωμένους ασθενείς. Το τελευταίο άρθρο σύνταξης από τους Καραβασίλη και συν. αναφέρεται στην επίδραση της λοίμωξης από Clostridium difficile (CDI) σε ασθενείς με Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου (IΦΝΕ), τονίζοντας ότι η παρακολούθηση και η έγκαιρη αντιμετώπιση θα μπορούσαν να βελτιώσουν την εξέλιξη των ΙΦΝΕ.
Επιπλέον, το τεύχος περιλαμβάνει ενδιαφέρουσες ανασκοπήσεις της βιβλιογραφίας. Οι Λύκουρας και συν. συνοψίζουν τις πιο συχνές διαταραχές του ύπνου, όπως αϋπνία, αποφρακτική άπνοια ύπνου και διαταραχή ύπνου-αφύπνισης του κιρκάδιου ρυθμού και υπογραμμίζουν τη σημασία της σωστής διάγνωσης και διαχείρισης. Είναι κοινή γνώση ότι οι διαταραχές του ύπνου υποτιμώνται στην καθημερινή κλινική πρακτική.
Οι Χριστοπούλου και συν. περιγράφουν τον ορισμό, την επιδημιολογία και την παθοφυσιολογία της σαρκοπενικής παχυσαρκίας μαζί με τον μηχανισμό γήρανσης, τα διαγνωστικά κριτήρια της νόσου και τις κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης. Η σαρκοπενική παχυσαρκία είναι ένας τύπος παχυσαρκίας που συναντάται συχνά σε ηλικιωμένους ενήλικες, στον οποίο η μειωμένη μυϊκή μάζα συνδυάζεται με υψηλά επίπεδα λιπώδους ιστού.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Γαστρεντερολογίας και μελέτες από διαφορετικές χώρες, η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (ΜΑΛΝΗ) αποτελεί την πιο κοινή αιτία ηπατικής νόσου παγκοσμίως. Οι Φίλιππας-Ντεκουάν και συν. συζητούν τις μεταβολικές οδούς που συμβάλλουν στην ανάπτυξη ΜΑΛΝΗ και παρέχουν μια επισκόπηση της επίδρασης της ινσουλίνης και της αντίστασης στην ινσουλίνη στην παθογένεια της νόσους.
Μια ακόμα κλινική μελέτη από τους Μπρατσιάκου και συν., περιγράφει τα χαρακτηριστικά της περιτονίτιδας, τους σχετικούς παράγοντες κινδύνου και τα αποτελέσματα σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε περιτοναϊκή κάθαρση. Τέλος, αυτό το τεύχος περιλαμβάνει μια ενδιαφέρουσα περίπτωση από τους Λαγκαδινού και συν., οξείας ηπατικής ανεπάρκειας λόγω ηπατίτιδας Α. Αγαπητοί συνάδελφοι, η COVID-19 είναι ακόμα εδώ. Η πανδημία τώρα πλήττει χώρες με χαμηλούς πόρους. Πρέπει σίγουρα να διασφαλίσουμε ότι το σύστημα υγείας είναι προετοιμασμένο για την προστασία εκείνων που είναι πιο ευάλωτοι.
Καλές και ασφαλείς διακοπές σε όλους.
Χ. Τριάντος
Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Γαστρεντερολογίας Τμήμα Ιατρικής,
Σχολή Επιστημών Υγείας, Πανεπιστήμιο Πατρών
Διευθυντής Σύνταξης περιοδικού "Αχαϊκή Ιατρική"
|
